Maksymilian Harazim – wspomnienia z nieludzkiej ziemi (ur. 12 październik 1911 – 2004+)

( …] Chlebem i solą,
myślą, mową i uczynkiem jesteś,
ziemio śląska, moja ukochana.

*

Niczym kroplami deszczu na szybie,
łzami radości i rozpaczy znaczyłaś
ścieżki swojej – mojej historii
ziemio moja… […]

(T.P.)

Jakże trudno dziś odbudowywać coś, co nazywa się wzajemnym zrozumieniem.. Ileż trzeba wykrzesać z siebie siły woli by wybaczyć wszystkie krzywdy, które zostały wyrządzone mieszkańcom górnośląskiej ziemi.