Na wieczną szychtę odszedł znany naukowiec i ekspert górniczy

 

Jestem chyba jedynym profesorem górnictwa, który urodził się w Barbórkę. Przynajmniej drugiego takiego nie znam - mówił o sobie na łamach Trybuny Górniczej 11 lat temu Mirosław Chudek, wybitny polski naukowiec, autor wielu publikacji z dziedziny eksploatacji złóż, mechaniki górotworu, geomechaniki, geotechniki, budownictwa podziemnego, obudowy wyrobisk górniczych i projektowania kopalń.

Prof. zw. dr hab. inż. Mirosław Chudek dr h.c. przez całe swoje życie zawodowe był związany z Wydziałem Górnictwa, Inżynierii Bezpieczeństwa i Automatyki Przemysłowej (dawniej Wydział Górnictwa i Geologii).

Prof. Mirosław Chudek urodził się 4 grudnia 1934 roku w Częstochowie. W 1958 r. ukończył studia magisterskie na ówczesnym Wydziale Górniczym Politechniki Śląskiej i został zatrudniony na stanowisku asystenta, a następnie starszego asystenta. W roku 1963 uzyskał stopień doktor nauk technicznych, a w 1964 tytuł doktor habilitowany. Pięć lat później, w roku 1969 otrzymał tytuł profesor nadzwyczajny, zaś w 1974 roku profesor zwyczajny nauk technicznych.

Prof. zw. dr hab. inż Mirosław Chudek dr h.c. był wybitnym specjalistą z zakresu geomechaniki, budownictwa podziemnego oraz ochrony środowiska górniczego i powierzchni terenu. Zainteresowania naukowe Profesora dotyczyły tematyki: stateczności budowli podziemnych, teorii deformacji masywu skalnego, geotermomechaniki, obciążeń obudów wyrobisk górniczych, ochrony środowiska naturalnego. Ważniejsze osiągnięcia naukowe Profesora to: opracowanie teorii obliczania ciśnień na obudowę szybów w górotworze zawodnionym, opracowanie nowej metody obliczania grubości i rozkładu naprężeń w obudowie kamiennej szybów, gdy przepływa przez nią woda ruchem laminarnym, opracowanie wzorów empirycznych dla celów obliczania wytrzymałości obudowy murowej, opracowanie metody obliczania obciążeń na obudowę wyrobisk korytarzowych i komorowych, opracowanie nieniszczącej metody badania wytrzymałości obudów komorowych wyrobisk górniczych, teoretyczne ujęcie obliczania wielkości rozkładu naprężeń oraz deformacji masywu skalnego w otoczeniu wyrobisk wybierkowych, teoretyczne ujęcie wpływu podziemnej eksploatacji złóż na deformacje powierzchni i górotworu o warstwowej budowie, teoretyczne ujęcie i badanie na oryginalnej aparaturze w kopalniach i laboratoriach zmian naprężeń w górotworze w otoczeniu wyrobisk, opracowanie metody pomiaru oddziaływania sejsmicznego na obiekty podziemne i powierzchniowe, teoretyczne ujęcie wyznaczania filarów ochronnych obiektów podziemnych i powierzchniowych.

Na Jego dorobek naukowy składa się ponad 300 publikacji i 73 patenty w tym: 22 książki i podręczniki, 19 skryptów i 18 monografii, 284 artykuły naukowe w periodykach krajowych i zagranicznych.

Był twórcą własnej szkoły naukowej, promotorem 31 pozytywnie zakończonych przewodów doktorskich (w tym 6 wyróżnionych) i opiekunem 11 prac habilitacyjnych. Wypromował ponad 400 magistrów inżynierów i inżynierów, recenzował 17 prac habilitacyjnych i 73 prace doktorskie, opiniował 18 wniosków w sprawie nadania tytułu naukowego profesora zwyczajnego i profesora nadzwyczajnego.

O wielkim uznaniu środowiska ludzi nauki świadczą członkostwa prof. M. Chudka w licznych organizacjach i towarzystwach tak naukowych, jak i technicznych. Był członkiem wielu Rad Naukowych i Komitetów, między innymi następujących: Komitet Górnictwa PAN - sekcja Technologii Górniczej, Komitet Górnictwa PAN - sekcja Mechaniki Górotworu, Komitet Górnictwa PAN - sekcja Projektowania i Budowy Zakładów Górniczych, Komisja Górnicza PAN Oddział Katowice (Wiceprzewodniczący), Podkomitet Robót Górniczych przy Komitecie Nauk Technicznych ds. Geotechniki NOT, Rada Naukowa Głównego Instytutu Górnictwa, Rada Naukowa Emag – Komag, Zespół Kwalifikacyjny Rzeczoznawców przy ZG SITG (Przewodniczący), Komitet Redakcyjny periodyku "Ochrona Terenów Górniczych", Komitet Redakcyjny periodyku "Górnictwo Odkrywkowe", Komitet Redakcyjny Zeszytów Naukowych Politechniki Śląskiej seria Górnictwo (Przewodniczący), Komitet Redakcyjny periodyku "Budownictwo Górnicze i Tunelowe”.

Pełnił także wiele odpowiedzialnych funkcji na Wydziale Górnictwa i Geologii Politechniki Śląskiej: Kierownik Zakładu Mechaniki Górotworu i Obudowy (1964 – 1983); Prodziekan d/s. Nauki (1966 – 1970); Z-ca Dyrektora ds. Nauki Instytutu Projektowania, Budowy Kopalń i Ochrony Powierzchni (1971 – 1982); Dziekan Wydziału Górniczego (1971 – 1974 oraz 1984 – 1990); Przewodniczący Międzyuczelnianego Ośrodka Metodycznego Wyższych Studiów Technicznych dla pracujących (1972 – 1983); Dyrektor Instytutu Projektowania, Budowy Kopalń i Ochrony Powierzchni (1982 – 1991 r.); Kierownik Katedry Geomechaniki, Budownictwa Podziemnego i Ochrony Powierzchni (1992 – 1996 oraz 2000 – 2003); Kierownik Zakładu Geomechaniki Górniczej (1992 – 2000).

Jego dorobek był wysoko ceniony za granicą – współpracował z wieloma uczelniami: Politechniką Doniecką, Akademią Górniczą w Jazuo – Chiny, Vysoká Škola Báňská – Technická Univerzita Ostrava w Ostrawie (Republika Czeska), Uniwersytetem Górniczo – Geologicznym w Hanoi (Wietnam), Akademią Górniczą w Hanoi (Wietnam), Politechniką Kijowską w Kijowie (Ukraina).

Za swój wkład w rozwój nauki został uhonorowany tytułem Doctor Honoris Causa Politechniki Donieckiej (obecnie Doniecki Narodowy Uniwersytet Techniczny) – Ukraina (1992) oraz Akademii Górniczej w Jazuo – Chiny (1994).

Otrzymał także wiele nagród i odznaczeń, wśród których należy wymienić m. in: Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski z Gwiazdą, Złoty Krzyż Zasługi, Medal Edukacji Narodowej, 17 nagród Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, stopień: Generalny Dyrektor Górnictwa – nadany przez Premiera RP.

- Tracimy nie tylko wybitnego eksperta, lecz również nauczyciela chętnie dzielącego się z młodszymi pracownikami nauki swoją wiedzą i doświadczeniem. Człowieka serdecznego i życzliwego, który kierował się w swoim postępowaniu mottem: „Szukając szczęścia i bezpieczeństwa dla innych znajdziesz swoje własne. Rodzinie Zmarłego składamy serdeczne wyrazy współczucia. Cześć Jego pamięci - napisali o Profesorze Przyjaciele z Politechniki Śląskiej.